Interview: Shaghayegh Molawi
Shaghayegh Molawi is in augustus 2018 beëdigd en in september aan de BA begonnen in cohort 11. Op Woudschoten viel ze op met haar debatvaardigheid. Ze loopt haar stage bij LXA Advocaten in Den Bosch, het kantoor waarbij ze een grote klik voelde.
Hoe ben je in de advocatuur geïnteresseerd geraakt?
‘Al heel jong wilde ik óf rechten óf psychologie gaan studeren. Dat kwam omdat ik het heel leuk vond om mensen te helpen. Ik kwam altijd snel voor mensen op en wilde precies weten wat hun rechten waren. Ik heb een oudere zus die psychologie is gaan studeren en zo kwam ik erachter dat ik dat niet wilde. Rechten is tastbaarder.’
Hoe is dat rechtvaardigheidsgevoel gevormd bij jou?
‘Interessante vraag. Het is altijd erg sterk aanwezig geweest bij mij. Als ik iets zie dat oneerlijk is, kan ik niet anders dan er iets van zeggen, ongeacht wat de gevolgen voor mij zijn. Dat deed ik vroeger niet altijd subtiel. Inmiddels ben ik wat tactischer.’
Wat betekent het voor jou om het vak van advocaat te mogen uitoefenen?
‘Op Woudschoten hebben we het een hele tijd gehad over wat het betekent om het vak van advocaat te mogen uitoefenen. Het is een grote verplichting die je tegenover je cliënt, je kantoorgenoten en de maatschappij aangaat: om het zo eerlijk mogelijk en naar je beste kunnen te doen. Voor mij betekent het ook mij volledig inzetten voor de cliënt.’
‘Ik heb een lange weg bewandeld om advocaat te kunnen worden. Ik ben begonnen op het vmbo-t, heb daarna de havo gedaan, vervolgens de hbo-opleiding rechten, toen de premaster en uiteindelijk de master Rechtsgeleerdheid.’
‘Ik kende niemand in mijn omgeving die advocaat was, dus wist ik niet wat ik ervan kon verwachten. De opleiding vond ik heel leuk en de praktijk op mijn kantoor sluit gelukkig goed aan bij wat ik altijd heb gewild.’
Die drive van jou, waar komt die vandaan?
‘Mijn drive heb ik van mijn ouders. Ik ben geboren in Iran. Mijn ouders hebben daar de revolutie meegemaakt. Er was destijds veel onzekerheid. Toen ik 2,5 was, ben ik met mijn familie naar Nederland gekomen. Een deel van mijn vaders familie woonde hier al en we hoorden altijd veel positieve verhalen.’
‘Mijn vader was een succesvol zakenman in Iran, hij runde drie winkels. Die heeft hij achtergelaten en hij is hier opnieuw begonnen. Ik heb hem, samen met mijn moeder, lange werkdagen zien maken. En heb ze samen veel zien studeren. Vanwege de nieuwe start in Nederland hadden ze het moeilijk. Ik had het beter voor hen gewild. Maar daardoor heb ik wel gezien wat je met hard werken kunt bereiken. Daarvoor ben ik ze heel dankbaar.’
Wat wil je leren tijdens de BA?
‘Naast de kennis en ervaringen die ik opdoe op mijn kantoor, hoop ik tijdens de opleiding meer te leren over het zijn van een goede advocaat. Zowel op het theoretische vlak als op het praktische.’
‘Verder zie ik er naar uit mijn collega’s van andere kantoren te leren kennen. Ik heb op Woudschoten met zoveel types kennisgemaakt en gezien hoe verschillend we zijn, maar gelukkig ook hetzelfde met bepaalde dingen. Met name de manier waarop je discussies met elkaar voert.
Als ik bijvoorbeeld een discussie met een niet-jurist aanga, merk ik soms – ongeacht het onderwerp – dat zij het vervelend vinden als ik met allerlei argumenten kom. Daar hebben zij geen zin in. Een jurist ziet dat juist als een uitdaging en gaat dat eerder aan.’
Wat is de grootste les die je tot nu toe hebt geleerd?
‘Omdat ik zo’n lange weg bewandeld heb, was ik soms best bang dat het me niet zou lukken. Daardoor durfde ik soms niet te dromen. Twee jaar geleden durfde ik niet hardop te zeggen dat ik advocaat wilde worden, totdat het opeens wel reëel leek.’
‘Het klinkt cliché, maar als je iets graag wilt, dan zijn er weinig andere dingen die in de weg staan dan jezelf. De dingen in jezelf die het onmogelijk doen lijken. Maar je kunt het ver schoppen als je iets wilt.’
