De ervaringen van een ic-verpleegkundige in de advocatuur
Marlène Bergmans startte in maart van dit jaar op Woudschoten met de Beroepsopleiding Advocaten. Op dat moment werden de gevolgen van het coronavirus in Nederland steeds duidelijker. Een week later nam ze het besluit om tijdelijk terug te keren naar haar oude baan als IC-verpleegkundige. ‘Op de ic ben ik nu harder nodig, dan op kantoor.’
Terug naar de ic
31 december 2019 had Marlène haar laatste nachtdienst als ic-verpleegkundige in het Zuyderland ziekenhuis in Sittard, omdat ze een nieuwe baan had: per 1 januari 2020 trad ze als advocaat-stagiaire in dienst bij Tijssen en Saes Advocaten en Belastingkundigen. Naast haar baan in het ziekenhuis heeft ze de afgelopen jaren rechten gestudeerd aan de Universiteit van Maastricht.
Maar in maart van dit jaar werd de ernst van het coronavirus steeds duidelijker. Het aantal besmettingen nam toe, net zoals het aantal ziekenhuisopnamen en het aantal opnames op de ic. ‘Ik hoorde van oud-collega’s wat er zich afspeelde in het ziekenhuis en dat er een dringend tekort was aan ervaren ic-verpleegkundigen. Voor mij was het duidelijk dat ik met mijn ervaring harder op de ic nodig was dan op kantoor’, vertelt Marlène telefonisch. Ze is dan net weer terug van een dienst en zoekt met haar hond buiten even de rust op. ‘Door alle maatregelen rondom corona had ik het op kantoor ook wat minder druk. Er waren geen zittingen meer en veel minder afspraken.’ Voor haar was het dan ook een logische keuze en gelukkig werd ze daarin door kantoor volledig ondersteund. Met haar kantoor en de Orde heeft ze afgesproken dat ze voor een periode van drie maanden terugkeert naar de ic en daarna haar werkzaamheden als advocaat weer oppakt.
Nieuwe uitdaging
En daar kijkt ze ook naar uit: ‘Ik ben niet weggegaan bij het ziekenhuis omdat ik mijn werk niet meer leuk vond, maar omdat het tijd was voor een nieuwe uitdaging. Mijn broer en schoonzus zijn allebei advocaat. Door hun verhalen ben ik geïnteresseerd geraakt en ben ik rechten gaan studeren. Het werk als advocaat bevalt me tot nu toe heel goed’, vertelt ze. Wel zag ze wat op tegen het werken op kantoor. ‘Als ic-verpleegkundige ben je continu fysiek druk in de weer. Dat is een wereld van verschil met het werk van een advocaat; dat is toch vooral stil zitten dacht ik.’ Maar dat valt haar gelukkig mee. ‘Ik ga vaak mee naar besprekingen met cliënten en op kantoor hebben we veel contact met elkaar. We lopen frequent binnen bij elkaar om zaken te bespreken of om even te sparren.’
Vaardigheden voor een advocaat
Kan Marlène haar jarenlange ervaring op de ic ook inzetten bij haar werk als advocaat? Op de ic heeft ze veel gesprekstechnieken geleerd: ‘Je moet patiënten en familieleden geruststellen en duidelijk communiceren. Dat zijn vaardigheden die zeker van pas komen in mijn werk als advocaat. Ook bij cliënten moet je duidelijk communiceren en aangeven wat ze kunnen verwachten. Soms is de boodschap niet leuk, maar die kun je maar beter wel eerlijk vertellen. Dan weten ze ten minste waar ze aan toe zijn. In de zorg en in de advocatuur is dat niet anders.’
Omgaan met stress
Marlène kan goed omgaan met stress, vertelt ze. Dat is ook nodig op de ic waar het echt om leven of dood gaat. ‘Daar moet je onder druk de juiste handelingen uitvoeren, terwijl het leven van een patiënt aan een zijden draadje hangt. Dat is spannend, maar ik heb geleerd om ermee om te gaan.’ Ook bij het werken in de advocatuur kan veel stress komen kijken, maar de inschatting van Marlène is dat ze die anders zal ervaren. ‘De stress in de advocatuur wordt meer veroorzaakt door tijdsdruk doordat bijvoorbeeld een termijn bijna verstrijkt.’
Aandacht in de media
De tijdelijke overstap van Marlène heeft veel aandacht gekregen in de media. Marlène werd erdoor overrompeld. ‘Op LinkedIn had ik een bericht geplaatst om aan te geven dat ik er even tussenuit was. Dat was vooral praktisch voor degenen die wisten dat ik net als advocaat-stagiaire was begonnen.’ Maar in korte tijd werd haar bericht veel geliked en kreeg ze veel reacties. Hartverwarmend vindt ze dat: ‘Het is een hart onder de riem voor alle verpleegkundigen en mensen in de zorg.’
Marlène werkt bijna iedere dag met coronapatiënten. Bang om het zelf te krijgen is ze niet, ze werkt met goede beschermende materialen. Maar zo dicht bij deze patiënten ziet ze de grote impact van het coronavirus. Daarom sluit ze het interview af met een nadrukkelijk: ‘Houd afstand en houd je aan de andere maatregelen. Zo zorg je ervoor dat je het niet krijgt en dat je niet bijdraagt aan de verspreiding.’
