En ineens ben je advocaat
Door Danny Vellinga. Hij schrijft over zijn ervaringen als advocaat-stagiair
Voldaan rijd ik terug naar huis. Mijn tweede opleidingsdag in de Beroepsopleiding was eigenlijk nog veel leuker dan de eerste. De dag werd persoonlijker ingestoken, waardoor je elkaar veel beter leert kennen. We hebben onder meer geleerd dat het niet erg is om jezelf zo nu en dan even kwetsbaar op te stellen in een veilige omgeving. De Beroepsopleiding Advocaten biedt die ruimte. Ik ben enthousiast over de wijze waarop onderwijs wordt gegeven, net zoals ik enthousiast ben over al het andere wat ik in mijn kortstondige periode als advocaat heb mogen zien en meemaken. Ik vertel dan ook graag meer over enkele van mijn belevenissen als advocaat-stagiair in de vernieuwde Beroepsopleiding.
‘’Dat beloof ik’’
De dag van mijn beëdiging zal ik nooit vergeten. In mijn geval was dit op de laatste vrijdag van de maand juni. Ik heb die dag nog geprobeerd om in dossiers te werken, maar zat met mijn hoofd al ergens in de wolken. Ik was stiekem ook best een beetje zenuwachtig. En natuurlijk… nét voordat de tijd daar was om samen met mijn patroon richting de rechtbank te gaan, kwam er een spoedfax van de deken binnen. Je hoopt op dat moment alleen maar dat de inhoud van de fax een grap is, maar ja, alles leek zo echt. Ik trapte er om die reden tóch in, want de spoedfax bleek uiteindelijk samengesteld te zijn door enkele kantoorgenoten – ook dat hoort erbij. Ik werd gelukkig toch echt die dag beëdigd.
Na een aaneengesloten periode van digitale zittingen, vond mijn beëdigingszitting in fysieke samenstelling plaats. Zelfs mijn partner en enkele familieleden mochten hierbij aanwezig zijn. Na enkele diverse beschouwingen en persoonlijke praatjes van de beëdigingsformatie was het voor mij en de andere debutanten tijd voor het officiële deel door de belofte of eed uit te spreken: ‘’Dat beloof ik’’. En ineens ben je dan advocaat. Dit was voor mij een magisch moment en raakte mij enorm. Ik heb namelijk een wat minder conventionele studieloopbaan doorlopen, waardoor een advocatenwens lange tijd niet meer dan een droom leek te zijn. Kort en wel: ik ben mijn studieloopbaan ooit begonnen op het vmbo basisgerichte leerweg met leerwegondersteunend onderwijs (lwoo). Het was een lange weg omhoog.
Het advocaat zijn
Mijn beëdiging als advocaat bracht geen wezenlijke verandering aan het juridisch-inhoudelijke aspect van mijn werkzaamheden met zich. In mijn periode als juridisch medewerker was ik al bezig met eigen dossiers en alle hiermee gepaard gaande verantwoordelijkheden – natuurlijk onder begeleiding. Nee, het échte verschil zit voor mij meer in het sociale aspect van het advocaat-zijn: de uitstapjes, de gezelligheid. Het coronavirus laat ik in dit kader maar even buiten beschouwing. Ik mocht mezelf plots aanmelden voor Jonge Balie-activiteiten (waaronder een politiestage) en werd uitgenodigd voor allerlei andere netwerkaangelegenheden. Natuurlijk is dit plezierig, maar buiten dat heb ik aan den lijve ondervonden dat het ook enorm leerzaam en nuttig is om in een informelere omgeving vakgenoten te leren kennen.
En ja, als kers op de taart ben ik als advocaat-stagiair natuurlijk verplicht om tijdens mijn stageperiode de Beroepsopleiding Advocaten van de Nederlandse orde van advocaten (NOvA) te volgen. Ik volg de vernieuwde Beroepsopleiding Advocaten. Hoewel het curriculum veranderd is, is één ding zo goed als onveranderd: de introductieperiode op Woudschoten. Dit is natuurlijk ook een schitterende traditie.
Ik zeg zo ‘goed als onveranderd’, want ons cohort had natuurlijk nog te dealen met de beperkende maatregelen door het coronavirus. Helaas kon de overnachting op Woudschoten hierdoor geen doorgang vinden. Concreet betekende dit dat de introductieperiode in twee afzonderlijke dagen plaatsvond. In mijn geval betrof dit één dag te Woudschoten en één dag op Scheveningen. Dit maakt het kennismaken met mijn opleidingsgroepje wel een beetje lastiger – want een vurige borrel doet natuurlijk wonderen maar ik ben allang blij dat de kennismaking op locatie was. De beide dagen werden telkens afgesloten met een driegangendiner (waar ook wijn geschonken werd). Tijdens het diner was er voldoende gelegenheid om elkaar beter te leren kennen.
Al met al geniet ik nu al enorm van het advocaat-zijn; maar ik ben natuurlijk pas net begonnen. Ik hoop die bevlogenheid de komende jaren vast te kunnen houden en nog veel te leren van kantoor- en opleidingsgenoten. Ik kijk in ieder geval ontzettend uit naar de komende tijd.
– Danny Vellinga is advocaat-stagiair bij Van Iersel Luchtman Advocaten –
