Let’s get digital
Niet alleen heel werkend Nederland, maar ook de advocatuur – en daarmee eveneens de BA – moet eraan geloven; tegenwoordig speelt een groot deel van het leven zich noodgedwongen digitaal af. Een Skype-zitting, een Microsoft Teams-meeting, een webinar, online onderwijs én tentaminering, maar ook een digitale hardloopwedstrijd en pubquiz hebben inmiddels de revue gepasseerd. Hoe dit digitale bestaan een advocaat-stagiaire afgaat, lees je in mijn column.
Door Iris Cuijpers
Next best thing
Dat de Rechtspraak geen kei is op het vlak van digitalisering, is inmiddels genoegzaam bekend. Toch is er licht aan het einde van de tunnel. Zonder de luxe om jaren (en vele miljoenen) aan de ontwikkeling van een digitaal format te spenderen en bovendien ingegeven door pure noodzaak, was daar namelijk opeens de Skype-zitting. In de woonkamer dan wel op het kantoor wonen partijen – geheel coronaproof – de zitting achter de computer bij. Bijkomstig voordeel is dat je geen reistijd hebt. Toch lijkt het erop dat een Skype-zitting ‘the next best thing’ is. De dynamiek van een zitting komt namelijk niet altijd over op beeld en ‘even de gang op’ is ook niet meer wat het was. De ene zaak zal zich dan ook beter lenen voor een digitale behandeling dan de andere.
Inmiddels heb ik sinds de uitbraak van het coronavirus weer fysiek in de zittingszaal mogen plaatsnemen. Het betrof een mondelinge behandeling in een zaak met maar liefst vijf procespartijen. De plaatsing van de partijen kwam neer op een kleine militaire operatie. Een voor een wees de bode elke partij een plek toe. Eenmaal plaatsgenomen, constateerde ik dat een plexiglas spatscherm mij van mijn cliënt scheidde. Voor het overige was het gewoon business as usual. Behalve na afloop van de zitting. Waar partijen elkaar normaliter een handje zouden hebben gegeven, heb ik het nu maar bij een knikje gehouden. Een ellebooggroet dan wel een footshake zit er namelijk bij mij nog niet helemaal in.
Multitasken
In het pré-coronatijdperk vormde een opleidingsdag van de BA een welkome afwisseling van de dagelijkse praktijk. Met name de lunchpauze, waarin ik met een vaste groep opleidingsgenootjes de stad indook om gezellig even iets te eten, maakte dat ik veelal uitkeek naar een dag onderwijs. Toegegeven, dat kwam ook wel omdat we na de lunch vaak nog snel even de Bijenkorf of plaatselijke modeboetiekjes afstruinden om vervolgens – enkele minuten te laat – weer in de schoolbanken plaats te nemen.
Dat het onderwijs van de BA met ingang van april opeens geheel digitaal werd aangeboden, was dan ook zeker even wennen. Ik kan mij voorstellen dat het voor de BA echter meer dan alleen maar ‘even wennen’ is geweest om van de een op de andere dag al het geplande onderwijs digitaal aan te bieden. Bij mijn eerste online-opleidingsdag, was enkel de docent – en dus niet de gehele opleidingsgroep – te zien en te horen. Naast dat ik die bewuste opleidingsdag van alles heb geleerd over conformiteit van koopovereenkomsten, heb ik ondertussen ervoor gezorgd dat mijn huis weer helemaal spik en span was en heb ik zelfs mijn kledingkast à la Marie Kondo opgeruimd. Rob Geus zou er vrolijk van zijn geworden. Alhoewel ik er op dat moment ook vrolijk van werd, kijk ik ernaar uit om, wanneer dat weer kan, gewoon old school fysiek onderwijs te krijgen en om dan tijdens de pauze gezellig – zij het op anderhalve meter – samen te lunchen.
Lights, camera, action
Ingegeven door de coronacrisis werd door de advocatuur niet alleen het thuiswerken, maar ook het concept van het webinar omarmd. Dit op het world-wide-web georganiseerde seminar was opeens helemaal hot and happening. Als paddenstoelen schoten de coronagerelateerde webinars dan ook uit de grond. Hierin werd stilgestaan bij vragen als; ‘op welke wijze werkt corona door in een huurovereenkomst’; ‘wanneer kun je aanspraak maken op de NOW (dit bleek overigens ook handig voor de advocatuur zelf)’ en ‘kan ik als werkgever aansprakelijk worden gehouden voor een coronabesmetting op de werkvloer’.
Over onder andere dit laatste onderwerp heb ik samen met mijn patroon een klein uur volgekletst. Voorafgaande aan het moment suprême had ik toch wel een beetje last van kriebels in mijn buik. Tijdens het webinar vloog de tijd echter voorbij. Via een chatfunctie werden er gedurende het online event allerlei vragen gesteld. Hoewel een seminar qua interactie in zekere zin meer uitdaging met zich brengt, is een webinar ook niet geheel zonder uitdaging. Inherent aan een webinar is namelijk dat je een kritisch publiek hebt; het kruisje rechts bovenaan is immers snel aangeklikt. Tijdens een seminar loopt een deelnemer daarentegen niet zo snel de zaal uit wanneer iets niet geheel aan de wensen voldoet. Na afloop was ik dan ook blij verrast toen ik zag dat er maar een enkele Sjaak Afhaak was. Of de ogen van de overige deelnemers daadwerkelijk op het webinar waren gericht en niet – om maar een willekeurig voorbeeld te noemen – op een kledingkast, blijft dan nog wel de vraag.
