Op Air Max naar de Major
Of je het nu als major (meedjer) of als major (major) uit moet spreken is mij nog steeds niet geheel duidelijk, maar hij zit er in ieder geval op: het eerste (inhoudelijke) onderdeel van de Beroepsopleiding Advocaten. Vier dagen – 8 dagdelen – aan onderwijs later (verdeeld over zo’n 8 weken en geconcretiseerd in een pagina of 800 aan literatuur en 20 huiswerkopdrachten), wordt het tijd om mijn ervaringen eens onder elkaar te zetten.
De obesitas van de beroepsopleiding?
Voorafgaand aan de major stuitte ik in het Advocatenblad op het opinieartikel van Rogier Hörchner*. Na alle eerdere verhalen met min of meer dezelfde kern (‘de Beroepsopleiding is toch wel echt een stuk zwaarder geworden’) was ik verrast door de aandacht voor dit artikel. Vele advocaten (voornamelijk patroons) spraken op Twitter hun steun uit en deelden hun (negatieve) ervaringen. Zou het dan echt zo erg zijn? Het lezen van het artikel had voor mij in ieder geval één effect: ik ben zeer op tijd begonnen met de voorbereidingen voor de eerste lesdag. Just in case, zeg maar.
Meer dan 9 uur
De voorbereiding voor iedere lesdag was min of meer hetzelfde: van iedere stagiaire werd verwacht dat hij of zij de voorgeschreven (meestal 100 pagina’s per dagdeel) literatuur tot zich neemt, de casus in de Digitale Leeromgeving (DLO) doorloopt, en de huiswerkopdrachten uiterlijk tot een week vóór de lesdag uploadt in die DLO. Die huiswerkopdrachten varieerden van het opstellen van een appelmemorie tot het op camera opnemen van jezelf terwijl je je eerder geschreven pleidooi voorhoudt (altijd een feest). Naast deze ‘vaste’ elementen werd er soms nog een filmpje voorgeschreven, of moest je reageren op een vraag of casus op het Forum. Die voorbereiding vergde kortom best wel wat tijd. In mijn geval beduidend meer dan de 9 uur die per lesdag voorgeschreven staat, in ieder geval. Per lesdag rekende ik zeker één of twee avonden per week, en zeker een dagdeel (maar vaak een dag) in het weekend. Doei sociale leven dus. Navraag binnen mijn groepje leert echter dat niet iedereen die 9 uur vol maakt. Dit zijn dan echter wel de stagiaires die hebben besloten de literatuur pas te lezen wanneer het tentamen in zicht is (zo ongeveer nu dus). Conclusie: wil je alles – net zoals ik, kennelijk een nerd – voorbereiden zoals het staat voorgeschreven, reken dan op meer dan 9 uur.
Inhoud van de lessen
Waar iedereen de eerste dag nog netjes op hakken en colbert het Regardz Meeting Centre in Utrecht binnen gelopen kwam, zag je de laatste onderwijsdag voor het grote deel sneakers en shirtjes. Dit paste een stuk beter bij de manier waarop het onderwijs gegeven werd: vrij, toegankelijk en zelf invulbaar. Hoewel sommige docenten iedere sheet wilden doorlopen, leek het alsof het merendeel alles uit de losse pols deed en er een groter belang aan hechtte ervaringen uit de praktijk uit te wisselen. Zowel de literatuur als het onderwijs sluit overigens perfect aan op de strafrechtpraktijk. Daarbij heb ik ook veel gehad aan de verhalen van mijn medestagiaires. Verhalen die overigens pas vaak na de lesdag –bij de door onszelf ‘georganiseerde’ borrel – echt naar boven kwamen. Verhalen over iemand die in de knoop kwam met de mouwen van haar toga, verhalen over iemand die op de plek van de verdachte ging zitten in de rechtszaal, verhalen over iemand die tijdens een van zijn eerste zittingen serieus heeft overwogen de rechter te wraken, en verhalen over een piepende bh bij een bezoek in de gevangenis. Eén verhaal kwam altijd overeen: het sociale leven staat bij iedereen even op een laag pitje. Vriendjes en vrienden zijn geïnstrueerd pas na 30 mei weer contact te mogen opnemen, en ook de stapavond met strafrecht groen laat tot die tijd op zich wachten.
Reactie van kantoor
Mijn patroon was erg onder de indruk van de DLO; “In mijn tijd was dat zeker niet zo mooi!” Ook heb ik hem het artikel van mr. Hörchner doorgestuurd. Of hij het artikel heeft gelezen weet ik niet, maar wel is meerdere malen gezegd dat indien ik het te druk krijg, ik het zeker moet aangeven. Een kantoorgenoot van mij was trouwens zo ongeveer in shock toen ik hem de uitgeprinte literatuurmap liet zien voor dag twee. “Ik ben blij dat dat in mijn tijd nog niet zo was”. De goeie ouwe beroepsopleiding, ja ja… Zo’n meedenkend kantoor is helaas niet vanzelfsprekend. Een medestagiair werd zo ongeveer de kamer uitgeduwd toen ze vroeg wat eigenlijk het kantoorbeleid was met betrekking tot eventuele vrije dagen voor het leren voor het tentamen. Hoe ze erbij kwam om dat te dúrven vragen. Geen dagen dus. Duidelijk.
Overgewicht
Naar mijn mening is de major inderdaad wat dikkig. Van obesitas van de gehele beroepsopleiding kan ik (tot nu toe) echter niet spreken; die heeft hoogstens een kilootje of 10 overgewicht. Valt er prima af te trainen na 30 mei. Wish me luck!
* Rogier Hörchner, De obesitas van de beroepsopleiding, Advocatenblad, april 2015
Leonie van der Grinten
Strafrechtadvocaat bij De Rooij Van Wijk Advocaten in Eindhoven.
