Patroon van het jaar: waarom eigenlijk?

9 jaar

Om maar met de deur in huis te vallen: mijn patroon, Mariëlle Daudt, is op 6 november 2014 volledig terecht verkozen tot Patroon van het Jaar. Waarom heb ik haar genomineerd? En wat houdt een goed patroon zijn eigenlijk in?

Allereerst mijn beweegredenen om mijn patroon op te geven voor de verkiezing; deze redenen zijn meerledig en zowel van persoonlijke als zakelijke aard. Zo hebben mijn patroon en ik op het persoonlijke vlak een buitengewone band ontwikkeld en is zij er in moeilijke privéomstandigheden op bijzondere wijze voor mij geweest. Echter, ook op zakelijk vlak verdient zij haar titel bij uitstek. Ik kan met haar lezen en schrijven. Mijn patroon is namelijk een patroon van de nieuwe stempel. Leuk, hoor ik jullie denken maar wat bedoel ik daar nou mee?

Patroons kunnen naar mijn mening nogal ver van de belevingswereld van de stagiaire afstaan en weten daardoor niet wat ons nu eigenlijk interesseert of juist bevreemdt. We zijn natuurlijk geen kleuters en we moeten tegen een stootje kunnen, maar alles is nieuw en onbekend; de Beroepsopleiding moet worden gehaald en dan is er ook nog die vreselijke urennorm… Daar komt bij dat ons op de universiteit niet of nauwelijks wordt geleerd hoe je nu eigenlijk een goede brief of een goed processtuk schrijft. Voor de patroon betekent dit; werk aan de winkel. Echter, om te werken aan de winkel moet je de winkel wel een beetje begrijpen.

Ondanks dat mijn patroon in alles mijn meerdere is, heeft ze altijd oog voor mijn mening en invalshoeken (zelfs als ik het in mijn enthousiasme compleet bij het verkeerde eind heb). Ze weet wat er in mij omgaat en waar ik goed in ben of moeite mee heb. Ze neemt de tijd om mijn stukken samen met me na te kijken en uit te leggen waarom een bepaalde zin moet worden weggelaten of juist moet worden toegevoegd. Ze leert mij dat het niet erg is om af en toe te melden dat ik iets echt niet weet of er niet uitkom.

Het is absoluut niet zo dat ze lachend opkijkt als ik weer eens een typo ergens in heb laten staan (ik kan nog wel eens slordig zijn), maar ze zal haar stem er niet om verheffen. Sterker nog, schreeuwen vindt zij een teken van onvermogen. Daar heeft ze gelijk in, juist doordat ze haar stem niet verheft maar wel op duidelijke wijze vertelt wat er mis is, komt de boodschap stevig binnen en lees ik voortaan wél voor de tiende keer mijn stukken na. Als ik iets daadwerkelijk goed doe (wat gelukkig ook voorkomt) benoemt ze dit, waardoor ze mij vertrouwen geeft.

Kortom, een goede patroon weet wat er in zijn of haar stagiaire omgaat, stimuleert zijn of haar stagiaire en betrekt de stagiaire bij alle aspecten van de praktijkvoering.

Aan mijn mede-stagiaires zou ik willen meegeven dat zij hun patroon, als hij of zij naar hun mening aan de voorwaarden voldoet, vooral op moeten geven voor de verkiezing. Het is leuk voor je patroon, die erkenning krijgt voor alle bloed, zweet en tranen die hij in jouw opleiding en carrière investeert, maar het geeft jou ook de kans te laten zien wat jij belangrijk vindt. Je krijgt de kans een voorbeeld te stellen. Aan patroons zou ik willen meegeven: weet wat er speelt, ga vooral met uw stagiaire zitten en bespreek op rustige toon wat goed gaat en wat niet (ook al kunt u uw stagiaire soms schieten), voor u het weet bent u dan Patroon van het Jaar 2015!